- kilblok
- сущ. морск. кильблок (клетка из деревянных брусьев для установки судна в доке)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
kilblok — m III, D. u, N. kilblokkiem; lm M. i żegl. kilbloki «drewniane, często okute kloce różnych kształtów i wielkości złączone ze sobą stalowymi klamrami, na których ustawia się stępkę statku dokowanego lub budowanego; bloki stępkowe» … Słownik języka polskiego